Zgadzam się z przedmówcą. Sacrum to sacrum i niech sacrum zostanie!

Są rzeczy z których nie wolno czynić ironii nawet w imię artyzmu. Artyzm, nie może być pozbawiony rozumu i zdrowego rozsądku, ma się nim posługiwać tak jak zdrową estetyką. Nie można Sacrum sprowadzać do profanum, bo zniżymy się do poziomu istot bezdusznych, nie transcendentnych.
Pomijam kwestię nadprzyrodzonej konsekwencji deprecjonowania sacrum..